প্রদ্যুৎ কুমাৰ ডেকাৰ লেখক জীৱনৰ আৰম্ভণি হয় কলেজত পঢ়ি থাকোঁতে কাকতত চলচিচত্রনাটক সম্পর্কীয় ৰচনাৰ জৰিয়তে৷ বহুকেইখন বিদেশী নাটকো অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰিছে৷ পাছলৈ উপন্যাস ৰচনা কৰে৷ চলচিচত্র বিষয়ক গ্রন্থ দুখন ঃ ‘আমাৰ কথা তেওঁলোকৰ কথা’ (২০১৪) আৰু ‘চিনেমা চোৱাৰ আনন্দ’ (২০১৭)৷ প্রকাশিত উপন্যাস ঃ ‘AMBARI’ (২০১৭) আৰু ‘PROPHECY OF AMBARI’ (২০১৮)৷ সমান্তৰালভাবে চলচিচত্র মাধ্যমৰ ওপৰত নিজাববীয়াকৈ অধ্যয়ন৷ টিভি ধাৰাবাহিকৰ যোগেদি পৰিচালক হিচাপে অভিজ্ঞতা অর্জন কৰি প্রথম ছবি নির্মাণ কৰে ‘ধুনীয়া তিৰোতাবোৰ’ (২০০৯)৷ সেইখন ছবিৰ যোগেদি ৰাজ্যিক চলচিচত্র প্রতিযোগিতাত শ্রেষ্ঠ পৰিচালকৰ সন্মান লাভ কৰে৷ আন পৰিচালিত ছবিসমূহ হ’ল ঃ ‘সমীৰণ বৰুৱা আহি আছে’ (২০১১), ‘সূর্যাস্ত’ (২০১৩), ‘বৰশী’ (২০১৪) আৰু নির্মীয়মাণ অৱস্থাত থকা ‘যি গল্পৰ শেষ নাই’ (তিনিজনৰ এজন পৰিচালক) আৰু ‘চিয়াঁহীৰ ৰং’৷ * আপোনাৰ শেহতীয়া দুয়োখন উপন্যাসেই ইংৰাজীত ৰচিত৷ চিনেমা বিষয়ক কিতাপ অসমীয়াত, উপন্যাস ইংৰাজীত কিয়? প্রদ্যুৎ কুমাৰ ডেকা: মোৰ চিনেমা বিষয়ক কিতাপ দুখনত সন্নিৱিষ্ট আটাইবোৰ লেখা মূলতে মই বাতৰি কাকত যেনে– সাদিন, অসমীয়া খবৰ আদিৰ বাবে লেখা৷ এইবোৰ ৰচনা লিখিবলৈ প্রথমতে মোক দেউতাই (প্রয়াত পৱিত্র কুমাৰ ডেকা) আৰু পাছলৈ বিভাগীয় সম্পাদকসকলে মৰমেৰে তাগিদা দিছিল৷ তেওঁলোকৰ প্রতি মই কৃতজ্ঞ৷ উপন্যাস ৰচনা কৰাটো পাছলৈ মনত আহিল৷ যিহেতু মই মূলতে চলচিচত্রৰ মানুহ, এখন উপন্যাসৰ জৰিয়তে এটা বিচিত্র অধ্যায়ৰ ওপৰত এটা কাহিনী নির্মাণ কৰিবলৈ মন গ’ল৷ যিটো বিষয়ৰ ওপৰত ছবি নির্মাণ কৰাটো সম্ভৱ নাছিল বাজেটৰ অভাৱত৷ ভাষাটো ইংৰাজী কৰাৰ মূলতে হ’ল আমবাৰীৰ প্রত্নতাত্ত্বিকৰ প্রতি ভাৰতৰ সকলো পাঠকৰ দৃষ্টি আকর্ষণ কৰা৷ বেছিভাগ লোকে আমবাৰীৰ ইতিহাসৰ কথা নাজানে৷ * আপোনাৰ দুয়োখন উপন্যাসতেই আমবাৰীৰ প্রত্নতাত্ত্বিক সম্পদবোৰৰ বিশেষ গুৰুত্ব আছে? এই আমবাৰীৰ প্রতি আপোনাৰ দুর্বলতাৰ উৎস কি? প্রদ্যুৎ কুমাৰ ডেকা : মই যদিও আইনৰ ছাত্র আছিলোঁ, বিচিত্র বিষয়ৰ কিতাপ পঢ়াটো মোৰ এটা চখ৷ পুৰাতত্ত্ব বিষয়টো খুবেই প্রিয়৷ অসমৰ ইতিহাস পঢ়োঁতে আমবাৰীৰ প্রতি মোৰ সাংঘাতিক আকর্ষণ হ’ল৷ তালৈ মাজে মাজে গৈ খনন কার্যত উদ্ধাৰ হোৱা পৰিত্যক্ত ভগ্ন দেৱালবোৰ চাই মনলৈ ভাব আহিছিল– কোন আছিল ইয়াত? কোনে গঢ় দিছিল এই সভ্যতা? তেওঁলোকৰ সভ্যতাৰ অন্ত পৰিল কেনেকৈ? সেই ইতিহাসৰ কথা আজিও আৱিষ্কাৰ হোৱা নাই৷ ভগ্ন দেৱালবোৰকে সমল হিচাপে লৈ ‘আমবাৰী’ নামেৰে এটা ৰহস্য কাহিনীৰ পৰিকল্পনা কৰিলোঁ৷ সংগ্রহালয়ত দেখা আমবাৰীৰ সম্পদবোৰো মোৰ বাবে আছিল সাঁথৰ আৰু কাহিনীটোৰ অন্যতম উৎস৷ * এই উপন্যাস দুখন ত্রিল’জিৰ অংশ নেকি? প্রদ্যুৎ কুমাৰ ডেকা : হয়৷ প্রথমখন ‘আমবাৰী’ লিখাৰ পাছত কিছু বন্ধু আৰু শুভাকাংক্ষীয়ে উৎসাহ দিয়াত আৰু দুটা খণ্ড লিখাৰ কথা ভাবিলোঁ৷ ইতিমধ্যে দ্বিতীয়টো খণ্ড প্রকাশ পাইছে৷ মোৰ বিশ্বাস হয়, সকলো সভ্যতাৰ কিছুমান গোপন অধ্যায় থাকে৷ তাকে কাল্পনিক ৰূপ দিবলৈ চেষ্টা কৰিছোঁ৷ * আপোনাৰ ছবিতো আমাবাৰীয়ে ভুমুকি মাৰিছে নেকি? যদি মাৰিছে কেনেকৈ? প্রদ্যুৎ কুমাৰ ডেকা : আমবাৰীৰ ওপৰত মই এতিয়ালৈকে কোনো ছবি কৰা নাই, কিয়নো এই ছবি ব্যয়বহুল হ’ব৷ অৱশ্যে শেহতীয়া ‘চিয়াঁহীৰ ৰং’ ছবিৰ এটা দৃশ্যৰ শ্বুটিং আমবাৰী সংগ্রহালয়ৰ বাকৰিত কৰিছিলোঁ৷ কিন্তু আমবাৰীক বিষয় হিচাপে লৈ এখন ছবি কৰিবলৈ খুবেই ভাল পাম৷ * এতিয়া এটা প্রশ্ন কওক৷ যিটো সুধিলে আপোনাৰ ভাল লাগিব৷ প্রদ্যুৎ কুমাৰ ডেকা: প্রশ্নটো হ’ব– ‘সাহিত্য আৰু চলচিচত্রৰ মাজত কোনটো প্রিয়?’ মোৰ উত্তৰ হ’ব– দুয়োটা মাধ্যমতে মই লেখক অথবা পৰিচালক হিচাপে নিজা সৃষ্টি কৰিবলৈ সুবিধা লাভ কৰোঁ৷ কিয়নো দুয়োটাতে নিজৰ অন্তর্দৃষ্টিৰ প্রয়োজন হয়৷ কোনোবা এটা বিষয়ৰ ওপৰত কেতিয়াবা কাম কৰিবলৈ মনত প্রবল ইচছা হয়৷ সেইটো বিষয়ে চলচিচত্র এখন কৰিবলৈ যাওঁতেও প্রথমতে তাক চিত্রনাট্য ৰূপহে দিয়া হয়৷ অর্থাৎ তাক কাগজত লিপিবদ্ধ কৰিব লাগিব৷ অৱশ্যে চিত্রনাট্য এখনত বহু কাৰিকৰী কথা থাকে বাবে ই সাহিত্যত নপৰে৷ তদুপৰি চিত্রনাট্যখনৰ শব্দ আৰু বাক্য চয়ন উপন্যাসৰ পৰা বহু পৃথক৷ কিন্তু দুয়োটা কাম সফলভাৱে কৰিবলৈ দক্ষতা আৰু আত্মবিশ্বাস লাগে৷ সেইবোৰ এদিন লাহে লাহে আহিব বুলি বিশ্বাস কৰোঁ৷ ফ’ন: ৯৪৩৫০-১১৩৫৪

এতিয়া পৰীক্ষাৰ বতৰ৷ উচচ মাধ্যমিক আৰু উচচতৰ মাধ্যমিক স্তৰৰ শিক্ষান্ত পৰীক্ষাসমূহ আৰম্ভ হৈছে৷ দুই-এটা পৰীক্ষা শেষ হৈছে আৰু কিছু পৰীক্ষা চলি আছে৷ এইখিনি সময় ছাত্র-ছাত্রীসকলৰ বাবে যথেষ্ট উৎকণ্ঠাৰ সময়৷ সমানেই উৎকণ্ঠা অভিভাৱকসকলৰো৷ কাৰণ জীৱনত প্রথমবাৰৰ কাৰণে এটা বিশেষ স্তৰৰ শিক্ষাৰ সমাপ্তি ঘোষণা কৰি আৰম্ভ হ’ব লগীয়া এটা পৰীক্ষা– যিটোৰ পৰা নির্ণয় হ’ব পাৰে তেওঁলোকৰ পৰৱর্তী শিক্ষা জীৱনৰ গতিধাৰা৷ সেই পৰীক্ষাক লৈ উৎকণ্ঠা হোৱাটো তেনেই স্বাভাৱিক৷ একেদৰেই নিজৰ সন্তানৰ প্রাক৲-প্রাথমিকৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা শিক্ষা জীৱনৰ এই গুৰুত্বপূর্ণ স্তৰৰ গুৰুত্বপূর্ণ পৰীক্ষাটোক লৈ অভিভাৱকসকলো উৎকণ্ঠিত হোৱাটোৱেই স্বাভাৱিক৷ কিন্তু এই উৎকণ্ঠাই যদি সীমা অতিক্রম কৰে বা অযথা মানসিক চাপৰ কাৰণ হৈ পৰে, তেন্তে ই হ’ব পাৰে হিতে বিপৰীত– পৰীক্ষার্থী তথা অভিভাৱক সকলোৰে কাৰণে৷ এখন ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয়ৰ পৰা চি বি এছ ইৰ পাঠ্যক্রমত হাইস্কুল শিক্ষান্ত পৰীক্ষাত মোৰ মামাৰ ছোৱালীজনীও এইবাৰ অৱতীর্ণ হৈছে৷ মোৰ কর্মস্থলীৰ ওচৰতে তাইৰ পৰীক্ষাৰ কেন্দ্র হোৱা বাবে পৰীক্ষা শেষ হোৱা সময়ত তাইৰ প্রথম দিনাৰ পৰীক্ষাৰ খবৰ ল’বলৈ গৈ বিদ্যালয়খনৰ সন্মুখত দেখিলোঁ অভাৱনীয় ভিৰ৷ গাড়ী-মটৰ যেনি-তেনি ৰখাই পৰীক্ষার্থীৰ অভিভাৱকসকলে সমগ্র পথটো বন্ধ কৰি তোলাৰ সমান্তৰালকৈ উৎকণ্ঠিত জাক জাক অভিভাৱক জুম বান্ধি বিদ্যালয়ৰ প্রৱেশ দ্বাৰটোও বন্ধ কৰি ৰাখিছে৷ প্রায়ভাগ পৰীক্ষার্থীৰে মাক-দেউতাক আৰু পৰিয়ালৰ আন সদস্যও আহি বহু সময় আগৰে পৰা ৰৈ আছে৷ তাৰ উপৰি বিভিন্ন ক’চিং চেণ্টাৰ, অন্যান্য শিক্ষা প্রতিষ্ঠান আদিৰ বিজ্ঞাপন সম্বলিত লিফলেট আদি বিলোৱা মানুহৰ অন্য একে ভিৰ৷ এই সকলোবোৰ মিলি সমগ্র পৰিৱেশটো এক মেলালৈ ৰূপান্তৰ কৰিছে আৰু উৎকণ্ঠিত পৰীক্ষার্থীৰ অভিভাৱকৰ ভিৰত সেই ব্যস্ত পথটোৰে যাতায়াত কৰা সাধাৰণ মানুহৰ কাৰণে এক বিৰক্তিকৰ পৰিৱেশ সৃষ্টি হৈছে৷ আজিকালি সততে এটা কথা দেখা যায় যে সাধাৰণ ইউনিট টেষ্টৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ছমহীয়া-বছৰেকীয়া যি পৰীক্ষাই নহওক, পৰীক্ষার্থীতকৈ অভিভাৱকসকল বেছি উদ্বিগ্ন হৈ পৰে আৰু সেই উদ্বিগ্নতাৰ বশৱর্তী হৈ ল’ৰা-ছোৱালীৰ ওপৰত অযথা চাপ সৃষ্টি কৰি সিহঁতক পৰীক্ষাৰ প্রতি ভীতিগ্রস্ত কৰে৷ শ্রেণীৰ সাধাৰণ পৰীক্ষা একোটাতো মাক-দেউতাকে গৈ বিদ্যালয়ৰ সন্মুখত ৰৈ থকা, এক বা আধা নম্বৰৰ ইফাল সিফাল হ’লেও সন্তানক নানা ধৰণে চাপ দিয়াৰ চেষ্টা কৰা, অন্য ছাত্র-ছাত্রীৰ লগত তুলনা কৰি মানসিকভাৱে হতাশা কৰা আদি এশ-এবুৰি সমস্যাই পৰীক্ষাৰ প্রতি সন্তানক প্রয়োজনাধিক সচেষ্ট কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি ভাৰাক্রান্ত কৰে৷ তাৰ ফলত সন্তানৰ মনত পৰীক্ষাৰ প্রতি এক আগতীয়া ভীতি সঞ্চাৰ হয় আৰু ইয়ে সিহঁতৰ আত্মবিশ্বাসৰ ওপৰতো প্রভাৱ পেলায়৷ যাৰ প্রতিফলন হয় পৰীক্ষাত আৰু সন্তানে সৰু সৰু কথাও পৰীক্ষাত ভুল কৰে৷ ইয়াৰ কাৰণ সন্তানৰ অজ্ঞতা নহয়, বৰং অভিভাৱকে সৃষ্টি কৰা অযথা ভীতিবিহবলতাহে৷ এনে ভীতিবিহবলতাৰ ফলত পৰীক্ষাৰ সময়ত বহুতৰে নানান শাৰীৰিক অসুখ-বিসুখ তথা মানসিক সমস্যাৰো সৃষ্টি হয় আৰু কিছুমানৰ কেতিয়াবা পৰীক্ষাত অৱতীর্ণ হ’ব নোৱৰা অৱস্থাও হয়গৈ৷ এটা সময় আছিল, ছাত্র-ছাত্রীয়ে বিদ্যালয়ত শিক্ষা গ্রহণ প্রক্রিয়াটো আছিল এক আমোদজনক আৰু উপভোগ্য প্রক্রিয়া৷ খেলা-ধূলা বা অন্যান্য কর্মৰ দৰেই ইও আছিল এক প্রক্রিয়া৷ কোনোধৰণৰ অতিৰিক্ত চাপ বা পৰীক্ষাভীতি নাছিল৷ কাৰণ শিক্ষক বা অভিভাৱক কোনেও পৰীক্ষাৰ নামত প্রতিযোগিতা নাপাতিছিল৷ সাধাৰণভাৱে বিদ্যালয়লৈ অহাৰ দৰেই ছাত্র-ছাত্রীয়ে পৰীক্ষাত অৱতীর্ণ হৈছিল আৰু সেই মতেই ফলো লাভ কৰিছিল৷ এনেধৰণে ডাঙৰ হোৱা ছাত্র-ছাত্রীয়েও পৰৱর্তী সময়ত গৈ উচচ শিক্ষাৰ জখলাতো বহুত উধাইছিল৷ কিন্তু আজিৰ সময়ত পৰীক্ষা, নম্বৰ আদিবোৰ যেন হৈ পৰিছে একো একোটা ষ্টেটাছৰ প্রশ্ন আৰু এক বা আধা নম্বৰেও যেন অভিভাৱকৰ ষ্টেটাছ প্রভাৱিত কৰিব পাৰে৷ সেয়ে এই ষ্টেটাছৰ বোজা সন্তানৰ ওপৰত জাপি দিয়া হয় অতিৰিক্ত চাপৰ ৰূপত৷ স্কুলবেগৰ অতিৰিক্ত ভৰতকৈও এই চাপৰ ভৰে ছাত্র-ছাত্রীক শাৰীৰিক আৰু মানসিকভাৱে বেছি ভাৰাক্রান্ত কৰি তোলে৷ এই প্রসংগতে অন্য এটা কথা মনলৈ আহিছে৷ অলপতে অন্য এটা পৰীক্ষাগৃহত এগৰাকী পৰীক্ষার্থীৰ খবৰ কৰিবলৈ যাওঁতে এজন অন্য চিনাকি মানুহক লগ পালোঁ৷ তেখেতেও নিজৰ সন্তানক পৰীক্ষাগৃহলৈ আগ বঢ়াই দিবলৈকে আহিছে৷ চাৰিচকীয়া বাহনত সপৰিয়ালে সন্তানক পৰীক্ষালৈ বুলি লৈ অহাৰ পাছত সকলো পৰীক্ষার্থীৰ দৰেই তেওঁৰ সন্তানো চিন্তাক্লিষ্টভাৱে পৰীক্ষা হললৈ সোমাই গৈছে৷ আৰু তাকে লক্ষ্য কৰি মানুহজনে সেই মুহূর্ততে ৰগৰ কৰি এটা কথা কৈছে৷ তেওঁ নিজে যেতিয়া হাইস্কুল শিক্ষান্ত পৰীক্ষাত অৱতীর্ণ হৈছিল তেতিয়া ঘৰৰ কোনো সদস্যৰ কোনো ধৰণৰ ব্যস্ততা বা আয়োজন নাছিল, নাছিল কোনো উৎকণ্ঠাও৷ মাথোঁ চাৰিগৰাকী ভায়েক-ককায়েক আৰু দেউতাকৰ মাজত থকা একমাত্র পুৰণি বাইচাইকেলখন সিদিনাৰ বাবে ক’লৈকো নিনিবলৈ দেউতাকে ৰাতিপুৱা এক আদেশ দিছিল, যাতে তেওঁ পৰীক্ষালৈ চাইকেল চলাই যাব পাৰে৷ সিদিনা সেই মুহূর্তত ঘৰৰ সৰু হ’লেও পৰীক্ষা বুলি প্রথমবাৰৰ বাবে অকলে চাইকেল চলাবলৈ পোৱাটোৱেই আছিল তেওঁৰ বাবে দেউতাকে কৰা বিশেষ আয়োজন৷ আৰু পৰীক্ষা শেষ কৰি অহাৰ পাছত পৰীক্ষাৰ খবৰ সোধাৰ সলনি দেউতাক আৰু ককায়েকহঁতে প্রথমে উৎকণ্ঠিত হৈছিল চাইকেলখনৰ বাবেহে, কাৰণ নতুন চালকৰ হাতত চাইকেলৰ কিবা ক্ষতি-খুন হ’ব লাগিলে সেয়া হ’ব অন্য এক আপদহে৷ সেয়া আছিল এটা প্রজন্ম আগৰ পৰীক্ষাৰ স্বৰূপ৷ মানুহজনৰ এই খন্তেকীয়া ৰোমন্থনৰ পৰাই উমান পাব পাৰি এক এৰাব নোৱৰা ৰূপান্তৰৰ৷ সময় সলনি হৈছে৷ সভ্যতাৰ পৰিৱর্তন হৈছে৷ মানুুহৰ চিন্তাধাৰাৰ দৰেই সলনি হৈছে সামাজিক পৰিৱেশ, আদৱ-কায়দা৷ প্রযুক্তিৰ ব্যৱহাৰ বাঢ়িছে৷ একালৰ বিলাসিতা হৈ পৰিছে আজিৰ প্রয়োজনীয়তা৷ ব্যাৱসায়িক ভাষাত ক’বলৈ হ’লে প্রতিযোগিতাৰ দৌৰত শিক্ষা আৰু তাৰ লগত জড়িত পৰীক্ষাবোৰো হৈছে একপ্রকাৰৰ ব্যৱসায়, মার্কেটিং উৎস৷ কাকতৰ শিক্ষা প্রতিষ্ঠানৰ পৃষ্ঠাজোৰা বিজ্ঞাপন, কৃতকার্য শিক্ষার্থীৰ ফটো, পৰিচয়, নম্বৰৰ তালিকা৷ এটা পৰীক্ষা আৰম্ভ হোৱাৰ পূর্বৰে পৰা পৰৱর্তী পর্যায়ত নামভর্তিৰ প্রক্রিয়া, ছীট বুকিং আৰম্ভ৷ যেন এক মিনিট পলম হ’লেই সকলোতে পাছ পৰি ৰ’ব লাগিব৷ পৰীক্ষাবোৰৰ সময়ত প্রতিষ্ঠানবোৰৰ বিজ্ঞাপন, লিফলেট বিলোৱাৰ ধুম৷ বিভিন্ন পেকেজৰ ঘোষণা৷ এশ শতাংশ সফলতাৰ গেৰাণ্টি, বিনামূলীয়া পেকেজৰো লোভনীয় বিজ্ঞাপন, বিখ্যাত প্রতিষ্ঠানত নামভর্তিৰ সপোন৷ এনেধৰণৰ জাকজমকীয়া বিজ্ঞাপনৰ মার্কেটিঙত ছাত্র-ছাত্রীৰ ইচছা-আকাংক্ষা হৈ পৰিছে গৌণ, অভিভাৱকৰ ইচছা, ষ্টেটাছ আৰু সহপাঠীৰ মাজত পৰিয়ালকেন্দ্রিক প্রতিযোগিতাহে হৈ পৰিছে মুখ্য৷ এটা পৰীক্ষাত অৱতীর্ণ হোৱাৰ বহু আগৰে পৰা পৰৱর্তী পর্যায়ত কোনে কোন ৰাজ্যত কি পাঠ্যক্রম পঢ়িব তাক লৈ সৰৱ আলোচনা৷ ড’নেশ্যনৰ নামৰ একধৰণৰ উপঢৌকন দি অযোগ্যজনৰো ছীট ক্রয় কৰাৰ প্রতিযোগিতা৷ বিজ্ঞাপনৰ জাকজমকতাত ভোল যোৱা অভিভাৱকৰ স্বপ্ন সাকাৰ কৰিবলৈ সন্তানৰ ওপৰত অহেতুক চাপ, মানসিক যন্ত্রণা৷ এই চাপ আৰু যন্ত্রণাৰ আঘাত সহ্য কৰি এচামে প্রতিযোগিতাৰ দৌৰত তিষ্ঠি থাকিব পাৰিছে৷ কিন্তু এই চাপ সহ্য কৰিব নোৱৰা এচামে বিভিন্ন ধৰণে বিপথগামীও হৈছে৷ এচামে আকৌ সবোর্চচ পর্যায়ত কেতিয়াবা নল’ব লগীয়া সিদ্ধান্ত লোৱাৰ দৰে ঘটনাবোৰো সংবাদ মাধ্যমযোগে খবৰৰ ৰূপত আমাৰ সন্মুখলৈ আহিছে সময়ে সময়ে৷ শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ এই পৰিৱর্তিত প্রক্রিয়াত জ্ঞান-প্রজ্ঞাৰ সলনি এক প্রতিযোগিতাৰ দৌৰতহে সকলো অৱতীর্ণ হৈছে৷ এনে এক সময়ত ব্যৱসায় আৰু বিজ্ঞাপনৰ হাতোৰাত বন্দী উচচ শিক্ষা যেন হৈ পৰিছে এক বিলাসিতাহে৷ ফ’ন : ৯৮৬৪৬-৯৮১৯৫

সমগ্র দেশতে মিত্রতাৰ ৰাজনীতি চলিছে৷ বিজেপি আৰু কংগ্রেছক কেন্দ্র কৰি চলা এই মিত্রতাৰ ৰাজনীতিত সৰু সৰু দল বিশেষকৈ আঞ্চলিক দলসমূহে গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা গ্রহণ কৰিছে৷ ভাৰতবর্ষৰ ৰাজনীতিৰ কাঠামোত এতিয়া স্পষ্ট হৈ পৰিছে যে এক দলীয় শাসনৰ সম্ভাৱনা উকলি গৈছে৷ চন্দ্রবাবু নাইডুৰ তেলুগু দেশম পার্টিক বাদ দি বাকী দেশৰ অধিকাংশ আঞ্চলিক দলেই বিজেপিৰ সৈতে জোঁট বন্ধন কৰিছে৷ অৱশ্যে এইবাৰ প্রথমবাৰৰ বাবে উত্তৰ প্রদেশত মায়াৱতীৰ বহুজন পার্টি আৰু অখিলেশ যাদৱৰ সমাজবাদী পার্টিয়ে জোঁট বন্ধন কৰিছে৷ দুয়োটা দলেই কংগ্রেছ আৰু বিজেপিৰ পৰা সমদূৰত্ব বজাই ৰাখিছে৷ অসম তথা উত্তৰ-পূর্বাঞ্চলৰ ক্ষেত্রতো মিত্রতাৰ ৰাজনীতিয়ে স্থান পাইছে৷ ইতিমধ্যে অসমৰ প্রধান আঞ্চলিক দল অসম গণ পৰিষদে বিজেপিৰ সৈতে আসন বুজাবুজি কৰিছে৷ উত্তৰ-পূর্বাঞ্চলৰ অন্য ৰাজ্যকেইখনতো বিজেপিয়ে আঞ্চলিক দলৰে বুজাপৰা কৰিছে৷ কোনোবা আঞ্চলিক দলৰে বিজেপিৰ আসন ভাগ-বাটোৱাৰা নহ’লেও তেনে দলক এন ডি এতে ৰাখিবলৈ বিজেপিয়ে সকলো ধৰণৰ চেষ্টা কৰিছে৷ কাৰণ অসমৰ ১৪খনকে ধৰি উত্তৰ-পূর্বাঞ্চলৰ ২৫খন আসনে এইবাৰ দিল্লীত চৰকাৰ গঠনত বিশেষ ভূমিকা ল’ব৷ অসমত ২০১৬ চনতে অগপ-বিজেপিৰ মিত্রতা হৈছিল৷ সেই মিত্রতা নাগৰিকত্ব সংশোধনী বিধেয়কক কেন্দ্র কৰি দুমাহৰ পূর্বে ভংগ হৈছিল৷ অর্থাৎ দল দুটাৰ মাজত প্রতিবন্ধকতা আছিল বিধেয়কখন৷ কিন্তু ৰাজ্য সভাত বিধেয়কখন উত্থাপন নকৰাত সমগ্র বিষয়টোৰ ইতি পৰিছিল৷ যাৰ ফলত লোক সভা নির্বাচনৰ প্রাক৲ক্ষণত দল দুটাৰ মাজত পুনৰ মিত্রতা হয়৷ কিন্তু এই মিত্রতা তৃণমূলৰ কর্মীয়ে এতিয়াও সহজভাৱে ল’ব পৰা নাই৷ বিশেষকৈ অগপ দলত মিত্রতাৰ বিৰুদ্ধে একাংশ তৃণমূলৰ কর্মীৰ মাজত প্রতিক্রিয়া অব্যাহত আছে৷ ইয়াৰ প্রধান কাৰণ হ’ল পঞ্চায়ত নির্বাচন৷ পঞ্চায়ত নির্বাচনত দুয়োটা দলৰ অকলশৰীয়া প্রতিদ্বন্দ্বিতাৰ ফলত দল দুটাৰ কর্মীৰ মাজত একপ্রকাৰৰ শত্রুতাৰ সৃষ্টি হয়৷ নির্বাচনী ময়দানত দুয়োটা দলেই আক্রমণাত্মক হৈ উঠে৷ যাৰ ফলত কর্মীসকলৰ মাজত ব্যৱধান বৃদ্ধি পায়৷ উক্ত ঘটনাৰ ফলতে এতিয়া ঠায়ে ঠায়ে তৃণমূলৰ অগপ কর্মীয়ে বিদ্রোহ কৰা দেখিবলৈ পোৱা গৈছে৷ কিন্তু গুৰুত্বপূর্ণ কথাটো হৈছে এই বিদ্রোহ ইমানতে শাম নাকাটিলে ইয়াৰ প্রভাৱ নির্বাচনত পৰাৰ পূর্ণ সম্ভাৱনা আছে৷ একাংশ অগপ কর্মীয়ে মিত্রতাৰ বিৰোধিতা কৰিছে যদিও তেওঁলোকে দলৰ বাধ্যবাধকতাৰ কথা বুজিবলৈ চেষ্টা কৰা নাই৷ মিত্রতাৰ বিৰোধিতা কৰাসকলে অগপৰ অকলশৰীয়া প্রতিদ্বন্দ্বিতাৰ কথা কৈছে যদিও অগপৰ বাবে অকলশৰীয়া প্রতিদ্বন্দ্বিতা সহজ কথা নহয়৷ অকলশৰীয়াকৈ প্রতিদ্বন্দ্বিতা কৰিবলৈ ৰাজ্যৰ ১৪টা সমষ্টিতে অগপৰ সাংগঠনিক ভেটি সবল নহয়৷ ইয়াৰ উপৰি নির্বাচন মানেই হ’ল ধনৰ খেলা৷ পুঁজিৰ দিশতো অগপ নিশকতীয়া৷ কোনেও দলটোক পুঁজি যোগান ধৰিবলৈ আগবাঢ়ি নাহে৷ নাগৰিকত্ব বিধেয়ক প্রসংগই এটা কথা প্রমাণ কৰিছিল যে দিল্লীত অগপৰ প্রতিনিধি নথকাত তেওঁলোকে অন্য দলৰ দুৱাৰে দুৱাৰে ঘূৰিব লগা হৈছিল৷ গতিকে এই মুহূর্তত দিল্লীত অগপৰ প্রতিনিধিত্ব নিশ্চিত কৰিব পৰাটো অগপৰ বাবে ডাঙৰ প্রত্যাহবান৷ মিত্রতাৰ জৰিয়তে যদিহে অগপই এখন আসনো পায়, সেয়া দলটোৰ বাবে ডাঙৰ সফলতা হ’ব৷ নাগৰিকত্ব বিধেয়কৰ প্রসংগ পুনৰ আহিলে সময়ত নিশ্চয় উচিত সিদ্ধান্ত ল’ব লাগিব৷ কিন্তু এতিয়া অগপ কর্মীসকলৰ লক্ষ্য হোৱা উচিত নির্বাচনটো৷ কংগ্রেছক প্রতিহত কৰাৰ স্বার্থত মিত্রতা প্রকৃত অর্থত বাস্তৱায়িত হ’ব লাগিব৷ অর্থাৎ দুয়োটা দলৰ মাজত ভোটৰ সালসলনি হ’ব লাগিব৷ তেনেহ’লে দুয়োটা দলৰ বাবেই নির্বাচনত লাভ হ’ব৷